Komt een vrouw bij de dokter

Lijkt op het begin van een flauwe mop, maar niets is minder waar.

Ben enkele weken geleden getipt door een vriendin dat dit een fantastisch boek is vol van humor en emotie.

Ik ben vanmorgen in de trein begonnen met lezen en voor het eerst sinds jaren heb ik niet geslapen tijdens de reis naar mijn werk, een unicum dus.

Vanaf de eerste letter was ik gepakt door het verhaal en vooral door de manier waarop het wordt verteld. Ben nu ongeveer 70 bladzijden ver en kan niet wachten tot ik naar huis mage en in de trein weer verder kan lezen.

Hieronder nog wat info over het boek, nu al een aanrader.

Kluun Komt een vrouw bij de dokter, 9e druk

Stijn en Carmen behoren tot de hip, healthy and wealthy. Ze hebben beiden een eigen bedrijf en zijn de trotse ouders van de eenjarige Luna. Aan geld en vrienden geen gebrek. Ze leven als God in Amsterdam. Totdat bij de mooie en optimistische Carmen borstkanker wordt geconstateerd. Op slag verandert hun wereld in een rollercoaster-rit langs artsen en ziekenhuizen. De hedonistische Stijn gaat trouw mee naar Carmens chemokuren en bestralingen, maar stort zich 's avonds in het nachtleven en op de vrouwen van Amsterdam, Miami en Breda.

Komt een vrouw bij de dokter is het schaamteloze verslag van een man die in de bloei van zijn leven de terminale ziekte van zijn vrouw beleeft. Rauw, ontroerend, en steeds met humor. Een stijl die net als de diagnose als een mokerslag aankomt. Komt een vrouw bij de dokter laat zien hoe je óók ziek kunt zijn. Tegelijkertijd is het een ode aan de liefde. De auteur Raymond van de Klundert (1964), kortweg Kluun, verloor zijn vrouw op 36-jarige leeftijd aan kanker. Hij gaf zich een halfjaar over aan het nachtleven van Amsterdam en Ibiza, verkocht vervolgens zijn bedrijf en vertrok met dochter Eva (3) naar Australië. Tegenwoordig woont Kluun samen met vriendin en dochter en werkt aan het vervolg op Komt een vrouw bij de dokter.

De pers

'Het mooiste boek ooit geschreven over een vrouw die sterft en een man die toekijkt.' Linda.

'Ode aan de liefde.' NRC Handelsblad

‘Een directe, originele schrijfstijl […] De autobiografische roman – "dus geen autobiografie" – is door auteur Kluun bewust gelardeerd met verwikkelingen, anekdotes en schaamteloze humor. Dit heeft een enorm elatieverende uitwerking op het verhaal. […] De humor is uit hun leven gegrepen en doet recht aan de optimistische wijze waarop de ziekte werd ondergaan. Nooit wordt het pathetisch, nergens wordt gevraagd om medelijden. Tegelijkertijd zorgt deze originele, rauwe, haast kale manier van schrijven ervoor, dat je als lezer continu op het verkeerde been wordt gezet.’ Viva

‘Literair realitydrama om je vingers bij af te likken.’ Adriaen Jaeggi in de Volkskrant

‘Kluun schrijft zonder opgelegde dramatiek en hier en daar zelfs met humor. Hij weet je mee te trekken en diep te raken. [...] Komt een vrouw bij de dokter laat een andere manier van ziek zijn zien en is een ode aan de liefde in al haar facetten.’ Marie Claire

‘In één ruk uitgelezen en het niet droog gehouden.’ Paul de Leeuw

‘Qua inhoud is het een eigentijdse mix van Erich Segal’s Love Story en Jan Wolkers’Turks fruit, terwijl de stijl strek doet denken aan de ‘brutale’schrijfwijze van Ronald Giphart: licht, snel, speels en vrijmoedig op het porvocerende af.’ Meander