Het moet niet enger worden......

Ik las vanmorgen onderstaand bericht op Nu.nl.
Als ik het zo bekijk, en het gaat echt door dan gaan we dus terug naar de jaren 50, met het gezin als de hoeksteen van de samenleving.
André Rouvoet die geheel in de geest van zijn partij leiding geeft aan dit departement.
Dat u het even weet, we gaan weer bidden voor het eten en meer van dat. Ik moest gelijk denken aan een Nederlands lied dat ik vroeger(wat klinkt dat oud) wel eens hoorde en naar nu blijkt van Koot & Bie is. Lekker zoetsappig en naar mijn idee precies zoals Rouvoet het graag wil.

Een beetje eng is het dus wel, te veel normen en waarden zorgen voor problemen lijkt mij, maar dat zal de tijd leren....


'Nieuw kabinet krijgt minister voor Jeugd'

AMSTERDAM - Het nieuwe kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie krijgt waarschijnlijk een minister voor Jeugd en Gezin. Dat schrijft De Telegraaf dinsdag. Volgens ingewijden zijn de drie partijen, die de onderhandelingen deze week willen afronden, het daar bijna over eens.

ChristenUnie-leider André Rouvoet zou een belangrijke kandidaat zijn voor de nieuwe ministerspost.


De minister van Jeugd en Gezin komt volgens de krant op het departement van Volksgezondheid te werken en krijgt ook preventie en sport in zijn portefeuille.

Regeerakkoord

Onderhandelaars van de drie partijen zijn bijna klaar met een regeerakkoord. Op het Catshuis werd maandag tot laat in de avond vergaderd over het stuk dat zo'n veertig pagina's zou tellen, meldt De Telegraaf.

En natuurlijk nog de tekst van het nummer.

Van Kooten en de Bie - 1948

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar de kachel staat te snorren op vier
Er hangt een lapje voor de brievenbus
En in de tochtigste kieren zit papier
Wij waren heel erg arm en niemand hield van ons
Maar we hadden thee en nog geen tv
Maar wel radio en lange vingers

We gingen nog in 't bad, haartjes nat
Nog even op, totdat vader zei: "Vooruit, naar bed"
Dan kregen we een kruik mee
Gezichten in 't behang
Maar niet echt van binnen bang
Toen was geluk heel gewoon

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar binnen breidde moeder 'n warme sjaal
En het ganzenbord op tafel
stond er de volgende morgen nog helemaal
Ook gingen wij naar 't bos
Daar zijn we toen verdwaald
an de weg geraakt, carrière gemaakt
Heel die pannenkoekensmaak vergeten

En Nederland herrees onder Drees
Fanny Blankers Koen die won vier maal goud in Londen
Als je jokte was dat zonde
De legpuzzel kwam klaar
In het derde vredesjaar
Toen was geluk heel gewoon

Die schooltas bleek het eerste teken
Dat de zaak al was bekeken
Voor zover je zonder plichtsbesef
Je leven leed, je leven leed
Toen was geluk heel gewoon

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar binnen stond de kolenkit paraat
En de stoep waarop geknikkerd werd
Was het allerbelangrijkste stukje straat
En Nederland was groot en niemand ging nog dood
En gezelligheid kende nauwelijks tijd
Bij waxinelichtjes van Verkade

We gingen nog in 't bad, haartjes nat
Nog even op, totdat vader zei: "Vooruit, naar bed"
Dan kregen we een kruik mee
Gezichten in 't behangMaar niet echt van binnen bang
Toen was geluk heel gewoon
Toen was geluk heel gewoon